هفت سین سفره نوروز ما ایرانیان

هفت سین سفره نوروز ما ایرانیان

فرهنگ پارسی یکی از غنی ترین فرهنگ های جهان است و به طور معمول از ایران به عنوان مهد تمدن یاد می شود. نوروز یکی از زیباترین آداب و رسوم ایرانی است که بیش از 3000 سال است که جشن گرفته میشود. نوروز به معنای واقعی کلمه به معنای روز جدید است و آغاز سال جدید ایرانی می باشد که در اولین روز بهار برگزار میگردد. مردم ایران برای گرامیداشت چنین روزی بزرگ، آداب و رسوم مختلفی را برگزار می کنند. ما در این قسمت شما را با یکی از زیباترین سنت های نوروز، هفت سین آشنا می کنیم.

به عدد هفت در زبان باستانی “امرداد” گفته میشود. امرداد به معنای جاودانگی است و مردم از زمان های قدیم با هفت دانه گیاهی ده روز قبل از نوروز سبزه نوروز تهیه می کردند. روایتی از که برای استقبال از بهار، ایرانیان کهن، 25 روز مانده به عید بهار بر 12 ستون خشتی یا سنگی سبزه می کاشتند(12 ستون بر پایه اعتقاد ایرانیان کهن بر قرار گرفتن جهان بر 12 ستون بوده است).

در سفره هفت سین معمولا هفت جز یا بیشتر که با سین آغاز می شود قرار میدهند: سیر، سیب، سبزه، سنجد، سرکه، سمنو، سماق و سنبل.این عدد هفت ریشه تاریخی و مذهبی دارد به این صورت که هفت خان رستم، هفت شهر عشق و هفت پیکر و همچنین در قرآن در بعضی از آیه ها و سوره ها از عدد هفت نام برده شده است. ایرانیان نیز به علت خوش یمنی و نیک فالی این عدد، بر سر سفره نوروز خود هفت جز قرار میدهند که با حرف سین شروع شده است و هر سین یک حکمت و داستانی برای خود دارد که در این قسمت تا حدودی به آنها می‌پردازیم.

سبزه از ارکان اصلی سفره میباشد که از گندم، عدس یا یونجه سبز میشود. سبزه نشانه شادابی، سبزی و خرمی است. با قرار دادن سبزه با خود عهد میبندیم که در سال جدید خوش اخلاق و شادمان باشیم و سبزی سبزه به ما آرامش و حیات میدهد.

سنجد را با این باور سر سفره می گذاریم که به تفکر خردمندی و کارهای سنجیده احترام بگذاریم و سنجیده رفتار کنیم. سنجد نمادی از عشق، محبت نیز می باشد.

سیب سفره هفت سین نشان از سلامتی دارد. سیب نمادی از تندرستی و زیبایی است. ایرانیان باستان سیب را نمادی از هدیه الهی به بنده می‌دانند و گذاشتن سیب در سفره هفت سین یادآور سلامتی و بهداشت است.

سمنو نشان از مقاومت و قدرت دارد و به سفره های ما برکت می دهد. گندم همیشه نمادی از برکت و روزی در سفره های ما بوده و سمنو هم که از گندم و جوانه آن تهیه میگردد برای دادن برکت به سال جدید می‌باشد.

 ایرانیان کهن سیر را بر این باور در سفره خود قرار میدادند که از ما در مقابل بیماری ها محافظت می کند و نماد شفا و سلامتی است. همچنین سیر نماد مناعت طبع و نشانه قناعت و یادآور سیر چشمی است. 

سماق در سفره هفت سین نشانه صبر و بردباری و نماد طلوع و آغاز دوباره می باشد.

سرکه برای زدودن آلودگی و پاکی محیط بر سر سفره قرار میدهند. شاعران و ادبیات پردازان ایران نیز از کلمه سرکه در اشعار خود برای نشان دادن گریه و زاری استفاده می‌کرده اند. سرکه نمادی از تحمل ناملایمات زندگی می‌باشد.

در نهایت می توان گفت که ایران سرزمینی پر از سنت و آداب و رسوم سنتی می باشد که هفت سین یکی از آنها می باشد که نشان از دیرینه بودن قدمت ایران می باشد و همه ما باید تلاش کنیم تا این رسم زیبا را زنده نگه داشته و نسل به نسل آن را منتقل کنیم.